Бидний хүн бүр бага наснаасаа аймшигтай түүх сонсох дуртай байв. Үнэндээ бүгдээрээ тийм аймаар биш шүү дээ. Зарим аймшигтай түүхүүд бүрэн логик тайлбартай байдаг бол зарим нь хошигнолгүй ч байдаггүй.
Хүүхдүүдийн олон мянган аймшигтай, хөгжилтэй аймшгийн түүхүүд байдаг бөгөөд ихэнх нь 10-аас доош насны хүүхдүүдэд тохиромжтой байдаг. Хамгийн алдартай нь "амьд хүүхэлдэй", сүнс, хачин зан чанарын тухай түүхүүд юм.
Хараал идсэн хүүхэлдэй
Эрт урьд цагт тоглоомонд дуртай бяцхан охин байжээ. Тэрээр унтлагын өрөөндөө хамгийн үзэсгэлэнтэй хүүхэлдэйн цуглуулгыг цуглуулав. Нэгэн өдөр охин гудамжаар явж байгаад тоглоомын дэлгүүрээр хэсүүчилжээ. Тэрбээр хөөрхөн хүүхэлдэй харсан бөгөөд энэ нь түүний үзэсгэлэнтэй цуглуулгад нэмэлт зүйл болохыг хүсэв. Охин халааснаасаа мөнгө хайж, хүссэн худалдан авалтад хангалттай бага хэмжээний өөрчлөлт орно гэж найдаж байв.
- Энэ хүүхэлдэй ямар үнэтэй вэ? Охин лангуун дээр байсан хөгшин эмэгтэйгээс асуув.
"Энэ хүүхэлдэй зарагдахгүй байна" гэж түүнд хэлэв.
- Гэхдээ тэр маш үзэсгэлэнтэй юм! Би худалдаж авмаар байна.
- Тийм ээ, үзэсгэлэнтэй. Гэхдээ энэ нь зарагдахгүй.
- Гэхдээ яагаад?
- Учир нь хүүхэлдэй ер бусын юм. Энэ нь муу аз авчирдаг.
"Тэр хамаагүй" гэж охин хариулав. - Би түүнийг авмаар байна.
- Би чамд зарахгүй. Гэхдээ та яг энэ хүүхэлдэйг авахыг үнэхээр хүсч байгаа бол очиж аваарай. Тэр чинийх. Гэхдээ би танд анхааруулсан.
Аз жаргалтай хүүхэд лангуун дээр гүйж очоод шунасан хүүхэлдэйгээ аваад хөгшин эмэгтэйд талархал илэрхийлж баяртайгаар дэлгүүрээс гарлаа.
Гэр лүүгээ явах замдаа охин тоглоомоо тавьсангүй. Тэр орц руу ороод лифт дээр гараад ирэхийг нь хүлээв. Лифтний хаалга онгойж онгойход охин хүүхэлдэйгээ тэвэрсээр дотогш оров. Лифтний хаалга хаалттай байсан ч цахилгаан шат хөдлөөгүй.
Охин айж, айсандаа цайрч: "Бурхан минь, хүүхэлдэй үнэхээр хараал идсэн үү?" Гэнэт тэр гартаа ямар нэгэн зүйл хутгалдаж байгааг мэдэрлээ. Энэ бол толгой нь эргэж, хиймэл нүд нь нээгдсэн хүүхэлдэй байв.
Охин хашгирмаар байсан ч нэг ч дуу гаргаж чадсангүй. Тоглоомын амьгүй харц залуу эзэн рүү чиглэв. Хүүхэлдэй түүний амыг нээн бөөн дуугаар: "Тэнэг минь, товчлуураа дар" гэж хэлэв.
Там руу хаалга
Эрт урьд цагт нэг хүн байсан. Тэрээр буруу амьдралаар удирдаж, хүмүүсийг хууран мэхэлж, шударга бус, муу үйл хийдэг байжээ. Нэгэн удаа түүнийг санамсаргүй байдлаар машинд дайруулж, сүнс нь шууд л там руу гүйж очсон бөгөөд тэр үед чөтгөр түүнийг аль хэдийн хүлээж байжээ.
"Тамд тавтай морил" гэж чөтгөр хэлэв. - Одоо та гурван хаалганы аль нэгийг сонгож мөнх насаа энд хэрхэн өнгөрөөхөө шийдэх ёстой.
Чөтгөр тэр хүнийг хөтлөөд эхний хаалга руу нээв. Дотор нь хэдэн зуун хүн цементэн шалан дээр толгой дээрээ зогсож байв.
- Энэ нь эвгүй санагдаж байна. Хоёрдугаар хаалганы цаана юу байгааг харцгаая гэж тэр хүн хариулав.
Тэд хажуугийн хаалга руу явахад чөтгөр онгойлгов. Дахин хэдэн зуун хүн толгой дээрээ зогсож байсан боловч модон шалан дээр зогсож байв.
"Энэ нь яг л тухгүй байна" гэж тэр хүн хэлээд тэд хамгийн сүүлчийн, гурав дахь хаалга руу явлаа.
Чөтгөр нээгээд, тэр хүн хоорондоо харьцаж, кофе ууж байсан хэдэн зуун хүнийг өвсөнд нь хүртэл бууцаар харж байхыг харав.
"Чи одоо ч гэсэн үүнийг тэсвэрлэж чадна" гэж тэр хүн хэлээд гурав дахь хаалгаар ороод өөртөө кофе асгав. Чөтгөр инээмсэглэн, хаалга хаагдаж, тэр хүн хаалганы цаана Сатаны дууг сонсов: “Кофены завсарлага дууслаа! Бидний толгой дээр зогс!"
Тусламж хүсэх
Энэ түүх харанхуй, бороотой шөнө болсон юм. Эрэгтэй, эхнэр хоёр гэртээ тайван унтдаг байв. Гэнэт хосууд хөдөлгүүрийн дуугаар сэрлээ. Хэдэн минутын дараа байшингийн урд хаалгыг хүчтэй тогшив.
Тэр хүн цаг руу харвал цаг хоцорсныг харуулав.
- Ийм цаг үед хэн байж болох вэ? - тэр асуув.
Гадаа салхи улин, бороо цонхны шилийг цохино. Урд хаалгыг дахин нэг тогшив.
- Доош буугаад хэн болохыг нь хараарай гэж эхнэр нь хэлэв.
Тэр хүн дээлээ өмсөөд коридор луу буув. Нойрмог нүдээр цонхоор тэр саравчин дээр зогсож байгаа дүрсийг гаргав.
Тэр хүн гар барьсаар хаалгыг онгойлгов. Харанхуй нөмрөг өмссөн хэн нэгэн бороо орж байв. Хар малгай толгой дээр нь гүнзгий байрлуулж үл таних хүний нүдийг бүрхэв.
- Та намайг түлхэж чадах уу? Тэр асуув.
- Уучлаарай, би чадахгүй. Одоо бараг шөнө дунд боллоо! гэж тэр хүн хариулаад урд хаалгыг нь балбаж байгаад орондоо оров.
- Тэр хэн байсан бэ? - гэж эхнэр нь асуув.
- Тусламж хайж байсан хачин залуу. Тэр намайг машинаа түлхэхийг хүссэн гэж би ойлгож байна.
- Та түүнд тусалсангүй юу?
- Мэдээж үгүй. Орой болжээ, гадаа цаг агаар ийм муухай байна.
- Ичиж байна уу. Бидний машин үл мэдэгдэх газарт эвдэрэхэд үл таних хоёр хүн бидэнд туслахаар зогсож байсныг санаж байна уу? Чи түүнд туслах хэрэгтэй гэж бодож байна.
Тэр хүн дахиад орноосоо босоод доош буун урд хаалгыг онгойлгов. Гадаа харанхуй болжээ. Хүчтэй салхи үлээж, ширүүн бороо орж байв. Тэр хүн хашгирч: "Чи одоо хүртэл энд байна уу?"
Харанхуйд хаа нэгтэйгээс нэгэн дуу гарч: “Тийм ээ! Би энд байна!.
- Та одоо ч гэсэн нудрах хэрэгтэй юу?
- Тийм ээ! Хэрэгтэй!
Тэр хүн хэдэн алхам урагш алхав.
- Бас чи хаана байна?
- Энд байна! Савлуур дээр.
Ойд зуслан
Нэгэн өдөр хоёр найз зуны төгсгөлд ойд явган аялал хийхээр шийдэв. Аяллын үеэр цаг агаар таагүй болж, бороо орж эхлэв. Ойд тэд шөнийг өнгөрөөхөөр шийдсэн хаягдсан лангууг олжээ. Хоёр найз нь гэгээлэг хаалгыг онгойлгож, бүгд мартсан ойн байшин руу оров. Дотор нь тохь тухтай байрлалтай найзууд нь унтчихав. Гэсэн хэдий ч шөнө дунд гадаа дуу чимээ гарчээ. Найзууд сэрлээ.
"Магадгүй зэрлэг амьтан байх" гэж нэг нь хариулав. Нойрондоо арай ядан ороод, нэг найз нь нөгөө л дуу чимээнээс дахин сэрлээ.
Гаднаас үл ойлгогдох дуу чимээ гарав. Найзууд нь тэдний манаанд байсан. Тэдний нэг нь орон дээр суугаад өрөөний буланд, цонхны хажууд хачин хөдөлгөөн байгааг анзаарав. Эхэндээ тэр тэднийг хүчтэй салхинд найгах мод гэж бодож байв. Гэсэн хэдий ч тэр хожим нь энэ хэн нэгэн амьд байгааг ойлгов. Хүний танихгүй дүрс үргэлжлүүлэн хөдлөв.
Нэг найз хоёр дахь нь сэрээд хоёулаа орноосоо босоод үл мэдэгдэх дүр рүү ширтэв. Залуу аялагчдын зүрх нь цохилж эхлэв, хүйтэн хөлс гарч, хоёулаа хөдөлж чадсангүй.
- Та түүнийг харж байна уу? Нэг нь асуув.
"Тийм ээ" гэж өөр хүн шивнэлээ.
Дараагийн арван минутын турш найзууд өрөөний буланд байгаа аймшигтай тоймуудыг хартал үл мэдэгдэх дүрс шиг тэдэн рүү харав.
Найзуудын нэг нь гар чийдэн авч, түүнийг хөөх гэж айсан зүйл дээр тусав. Гэсэн хэдий ч найзууд удалгүй алдаагаа ухаарав. Өрөөний буланд тэд зөвхөн өөрсдийн тусгалыг харсан толь байв.
Алуурчин
Энэ бол авга ахаа нас барсны дараа байшин өвлөж авсан хүний тухай аймшигтай, хөгжилтэй түүх юм. Энэ байшин нь толгодын орой дээр байрладаг байв. Энэ байшингийн нэр хүндийн талаар хөршүүд нь муугаар ярьж, тэнд хий үзэгдэл амьдардаг гэж хүртэл ярьсан.
Бүх цуу ярианаас үл хамааран тэр хүн шинэ байшинд нүүж, тэндээ суурьшихаар шийджээ.
Гэрт байх эхний орой нэг шөнө утас дуугарав. Мань хүн танихгүй сөөнгө хоолой сонссон утсаа автал “Би алуурчин байна. Тэгээд би тэнд хоёр цаг байх болно! Үл мэдэгдэх ярилцагч шинэ эзэн юу ч хэлэхээс өмнө утсаа таслав.
Хэсэг хугацааны дараа дахин нэг дуудлага дуугарав. Мөнөөх сөөнгө хоолойгоор товчхон зарлав: “Би алуурчин. Би тэнд 20 минут байх болно!"
Тэр хүн сандарч, үл мэдэгдэх хоолой хэнийх болохыг гайхаж эхлэв.
Удалгүй байшинд дахин утас дугарав: “Би алуурчин байна. Тэгээд би тэнд 5 минут байх болно!"
Тэр хүн гайхаж, ямар нэгэн зүйл хийхээр шийдэв. Гэсэн хэдий ч дуудлага дахин дуугарав: “Би алуурчин байна. Тэгээд би тэнд нэг минут байх болно."
Байшингийн шинэ эзэн амь насаа алдахаас айж, утасны хүлээн авагчийг барьж аваад дугаараа залгаад цагдаад дуудлага өгөв. Тэрээр сандарсандаа хуулийн төлөөлөгчидтэй уулзахаар урд хаалга руу гүйв. Саравчны чимээг сонсоод мань хүн: "Энэ цагдаа мөн үү?"
"Үгүй" гэж нэг хоолой хариулав. - Би алуурчин. Би чиний байшинг алж, цонх угаахаар үүрд явна. Би авч болох уу?
Энэ нь зүгээр л "p" үсгийг дууддаггүй цэвэрлэгч байсан юм байна.
