Таны бяцхан хүүхэд ямар нэгэн зүйлд сэтгэл дундуур байх үед шалан дээр унаж, өшиглөж эсвэл хашгирч магадгүй юм. Ихэнх тохиолдолд ийм нөхцөлд эцэг эхчүүд тэдний хүмүүжүүлэх арга зүй буруу гэж итгэж төөрөлддөг. Гэсэн хэдий ч цөхрөл бүү зов. Хүүхдээ зан авираа өөрчлөх, дургүйцэхгүй байхад нь туслахын тулд та яагаад ийм авир гаргаж байгааг нь олж мэдэх хэрэгтэй.
Эхлээд та хүүхэд бяцхан дүрээр насанд хүрээгүй хүн гэдгийг ойлгох хэрэгтэй бөгөөд тэр сэтгэл хөдлөлөө даван туулж сураагүй байна. Мөн 2-3 насандаа хүүхэд өөрийгөө баталж эхэлдэг. Энэ нас хүртэл эцэг эхчүүд хүүхдийнхээ хэрэгцээг үргэлж хангаж ирсэн. Одоо дүрүүд өөрчлөгдсөн. Эцэг эхчүүд бяцхан хүүгийн бүх хүслийг биелүүлэх гэж яарахгүй байгаа боловч эсрэгээрээ одоо тэр аав, ээждээ дуулгавартай байж, дуулгавартай байх ёстой. Нялх хүүхэд үүнтэй эвлэрэх нь хэцүү байж болох бөгөөд тэр уурлаж бухимдсаар эсэргүүцлээ илэрхийлдэг.
Юу хийж болох вэ?
Энэ тохиолдолд эхлээд тоглох зүйл эсвэл зүгээр л тоглоом санал болгож нялх хүүхдийн анхаарлыг сарниулж үзээрэй. Хэрэв бүтэлгүйтвэл тайван байж, түүний уур хилэнг үл тоомсорлож үзээрэй. Заримдаа үзэгдэл олон нийтийн газар болж, бусдад харагддаг тохиолдол гардаг. Энэ тохиолдолд ямар ч байсан бүү бууж өг. Хүүхэд ийм замаар хүссэн зүйлдээ хүрч чадна гэдгээ ойлгож, дараагийн удаа тэр үүнийг хийх болно.
Боломжтой бол хүүхдээ хажуу тийш нь аваад тэвэрч аваад тайвширтал нь хүлээ. Үйрмэг рүү хашгирч, хүч хэрэглэхгүй байх нь ямар ч тохиолдолд гал дээр тос нэмнэ. Түүний зан авир танд тийм ч их таалагдаагүй гэдгээ дараа нь тайвнаар тайлбарласан нь дээр, гэхдээ тэр дахиж ийм зүйл хийхгүй гэдэгт итгэлтэй байна.
Хэрэв хүүхэд гэртээ муухай зантай бол түүнийг өөр өрөөнд аваачиж хэсэг хугацаанд ганцааранг нь үлдээж болно. Тэд түүнд анхаарал хандуулахгүй байгааг хараад хүүхэд хурдан тайвширч чадна.
Таны тактик өөрчлөгдөхгүй байх нь маш чухал юм. Мэдээжийн хэрэг хүүхдийн хүсэл сонирхол анх удаа зогсохгүй. Гэхдээ хэрэв та тэдэнд зөв хариу үйлдэл хийвэл аажмаар тэд дуусах болно.