Хайртай үрээ нулимс, орилоон ашиглан зорилгодоо хүрлээ гэж нүүр тулаагүй эцэг эх гэж байхгүй байх. Гэхдээ хүүхдэд дургүйцэхээ болиход нь туслах нь даалгавар юм. Үүнийг хийхийн тулд түүнийг үүнийг юу өдөөж байгааг ойлгох хэрэгтэй.
Бяцхан хүүхдүүд өөрийгөө хянах чадваргүй тул тэдний бүх сэтгэл хөдлөл, мэдрэмж нь нүүрэн дээрээ байдаг. Нэмж дурдахад нас ахих тусам тэд эцэг эх нь тэдэнд захирагддаггүй, харин эсрэгээр нь дагаж мөрддөг гэдгийг тэд ойлгодог. Энэ нь хүүхэд насанд хүрэгчдийн тэвчээрийг туршиж үздэг уур хилэн хэлбэрээр илэрдэг дотоод эсэргүүцлийг үүсгэж болзошгүй юм.
Хүүхдээ ойлгож сур. Хүүхэд ухралт, бэрхшээлийг илүү хурцаар хүлээж авдаг. Нөхцөл байдлыг хүүхдийнхээ нүдээр харснаар та тэдний мэдрэмж, сэдлийг илүү сайн ойлгож чадна.
Хүүхэд тань уурлаж бухимдах үедээ хяналтаа бүү алдаарай. Түүний зан авирыг аль болох үл тоомсорлохыг хичээ. Уурлаж бухимдсан шалтгаанаа санах нь таныг тайван байлгахад хялбар болгоно.
Үгээсээ зууралгүй, сул байдлаа орхиж болохгүй. Хүүхдүүд нь сайн сэтгэл судлаачид бөгөөд тэдний өдөөн хатгалганд автдаг бөгөөд энэ нь дахин дахин давтагдахыг хүлээдэг. Тиймээс байр сууриа тайван харуул.
Тэвчээртэй байгаарай. Зогсолт шууд дуусна гэж битгий бодоорой, ялангуяа нялх хүүхэд таныг заль мэхэнд орж байгаагаа мэдвэл. Тэвчээртэй байж, үг яриа, үйл хөдлөлдөө тууштай байх нь уур уцаар аажмаар юу ч биш болоход хувь нэмэр оруулах болно.
